Κείμενο: Μανόλης Καλλέργης Ειδικότητα: παθολόγος Αντιπρόεδρος Ελληνικής Ένωσης Στέβια
Οι διαβητικοί έχουν αποκτήσει ένα νέο, σπουδαίο σύμμαχο που ίσως δεν έχουν προλάβει να συνειδητοποιήσουν. Είναι η Στέβια, η νέα φυσική και απόλυτα αβλαβής «ζάχαρη». Όλα άρχισαν με την παρατήρηση ότι οι οι Ινδιάνοι Guarani της Παραγουάης χρησιμοποιούσαν ευρέως τα φύλλα ενός φυτού τα οποία είχαν μια γεύση γλυκειά και ευχάριστη. Το φυτό αυτό ήταν η ΣΤΕΒΙΑ. Το πλήρες όνομα του φυτού είναι STEVIA REBAUDIANA BERTONI.
Έγιναν εκτεταμένες έρευνες και η Στέβια άρχισε να καλλιεργείται ευρύτατα πρώτα στην Παραγουάη μετά στην Ιαπωνία, Κίνα και αλλού, τελευταία άρχισε να καλλιεργείται και στην Ελλάδα. Από τα γλυκά φύλλα του φυτού με φυσική επεξεργασία παράγεται η νέα σύγχρονη φυσική γλυκαντική ουσία, κατάλληλη για χρήση σε ροφήματα, γλυκά, αναψυκτικά και οποιαδήποτε άλλη χρήση. Η διαφορά της από την κοινή ζάχαρη είναι ουσιώδης: Η στέβια δεν περιέχει υδατάνθρακες και δεν επηρεάζει τη γλυκόζη στο αίμα, επομένως μπορεί να καταναλωθεί από διαβητικούς.
Επίσης δεν αποδίδει ενέργεια (περιέχει μηδενικές θερμίδες) και μπορεί να συμβάλλει στη μείωση ή τη διατήρηση φυσιολογικού βάρους, μια πολύ σημαντική παράμετρο για τον έλεγχο του διαβήτη και των επιπλοκών του. Πρόσφατες έρευνες έχουν αξιολογήσει την επίδραση της στέβια στην παχυσαρκία, στο διαβήτη και την υπέρταση. H ημερήσια πρόσληψη rebaudioside-A δεν έχει καμία επίδραση σε ανθρώπους με φυσιολογική και χαμηλή συστολική πίεση ή ασθενείς με ήπια έως μέτρια υπέρταση.
Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η καθημερινή κατανάλωση του γλυκαντικού στέβια (σε δόσεις που ισούνται ή υπερβαίνουν την Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη) δεν επηρεάζει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και είναι καλά ανεκτό από άτομα με διαβήτη τύπου 2. Σε πολυκεντρική διπλή-τυφλή κλινική μελέτη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo) αξιολογήθηκε η ημερήσια κατανάλωση 1.000 mg ρεμπιάνας (εκχύλισμα στέβιας) για ένα διάστημα 16 εβδομάδων.
Στη μελέτη συμμετείχαν 122 άντρες και γυναίκες με διαβήτη τύπου 2. Μετά από 16 εβδομάδες ημερήσιας κατανάλωσης εκχυλίσματος στέβιας ή εικονικού φαρμάκου (κυτταρίνη), δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη. Το εκχύλισμα στέβιας δεν είχε καμία επίδραση στη γλυκόζη νηστείας, στην ινσουλίνη, στα λιπίδια αίματος και το πεπτίδιο C. Η Στέβια μας επιφυλάσσει και διάφορα πρόσθετα θεραπευτικά οφέλη που ερευνώνται ακόμη. Αντιυπερτασική, αντιγηραντική, αντιοστεοπωρωτική αντιόξινη, διουρητική, επουλωτική είναι μερικές από τις δράσεις της.
Θα κλείσω με τα λόγια του συναδέλφου και φίλου Ιωάννη Κυριαζή, μέλους της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας σχετικά με τη Στέβια: “…..Τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκε αύξηση στην χρήση των γλυκαντικών ουσιών. Δυστυχώς δεν είναι όλες οι ουσίες κατάλληλες για διαβητικούς και μερικές έχουν και ανεπιθύμητες παρενέργειες όπως διάρροια ή αύξηση των γλυκεριδίων και του ουρικού οξέος, επίσης μερικές, όπως η φρουκτόζη, έχουν την ίδια θερμιδική απόδοση με την ζάχαρη. Εδώ λοιπόν μπαίνει στο παιχνίδι η Στέβια η οποία παρουσιάζει τεράστιες δυνατότητες.”
(Για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία ή ερώτηση παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου, 2831028949, 6974359359)
